Branża niklu w Indonezji wspierana przez chińskich gigantów

Nikiel w dolnym biegu Surawishi i Północnych Maluków w zasobach niklu nagrzewa się, co czyni Indonezję największym eksporterem niklu, żelaza i stali nierdzewnej.W 2022 r. produkcja rudy niklu w Indonezji wzrosła o 54%r/r do 1,6 mln ton.

Ponieważ przemysł motoryzacyjny przechodzi z akumulatorów niklowych na akumulatory bezniklowe, a obiekty budowlane na innych obiecujących rynkach pojazdów elektrycznych w Azji Południowo-Wschodniej, Indonezja próbuje uwolnić więcej inwestycji związanych z akumulatorami do pojazdów elektrycznych.Rząd promuje wydobycie i przetwarzanie niklu, aby było bardziej przyjazne dla środowiska, aby zapobiec przedwczesnemu wyczerpaniu baterii niklowych, a dotacje pieniężne do pojazdów elektrycznych właśnie weszły w życie.

Współpraca z Australią, największym producentem litu na świecie, jest obecnie priorytetem dla Indonezji w realizacji jej ambicji.Celem prezydenta Indonezji Joko Widodo jest, aby 60% światowych pojazdów elektrycznych było uzależnionych od akumulatorów wyprodukowanych w Indonezji.Jednocześnie Filipiny, drugi co do wielkości producent niklu na świecie, odrzuciły inną koncepcję strategiczną, czyli utworzenie sojuszu niklu OPEC w celu kontroli podaży niklu.

Chiny najwięcej inwestują w przemysł o niższej zawartości niklu w Indonezji oraz największy na świecie producent akumulatorów i chińskie prywatne przedsiębiorstwo CATL produkujące akumulatory ołowiowe.Baowu, największy na świecie producent stali i chińskie przedsiębiorstwo państwowe, również przygotowuje się do wprowadzenia stali nierdzewnej z TSINGShan.Jindal, wiodąca firma produkująca stal nierdzewną w Indiach, jest gotowa do integracji z chińskim ekosystemem.

Przyszłe zapotrzebowanie na nikiel: Ponieważ ten odporny na korozję materiał może być stosowany w większej liczbie części samochodowych, popyt na produkcję stali nierdzewnej może być wyższy.Jednocześnie osłabł potencjalny popyt na akumulatory do pojazdów elektrycznych.

Dzięki wsparciu chińskich gigantów Indonezja stała się jednym z największych eksporterów wyrobów niklowych.Jednak ze względu na ograniczone zasoby niklu wiązało się to z ryzykiem dla ambicji stworzenia kompletnego lądowego przemysłu upstream i upstream w Indonezji.Teraz rząd Indonezji zaproponował plan polityczny „rozwiązywania problemów”.Jednocześnie coraz większy napływ inwestycji.

Szacuje się, że Indonezja posiada ponad 50% światowych zasobów niklu.Po dziesięcioleciach eksportu zasobów, Indonezja od 2009 r. poszukuje przetwarzania niklu w Chinach. Rząd Joko Widodo przewidywał, że Indonezja stanie się dużym krajem pojazdów elektrycznych i pojazdów elektrycznych.Indonezja najpierw wymaga kopalni niklu, aby zbudować hutę, a następnie zakazuje eksportu od 2020 r., który nazywa się niskogatunkowym niklem zwanym brązową rudą żelaza.Ruda żelaza z brzucha jest kluczowym minerałem do produkcji baterii.

Obecnie wiele obszarów przemysłowych położonych w dolnym biegu rzeki (głównie w Surawesi i północnych Malugu) zostało uruchomionych lub ma się rozpocząć.Według danych Indonezyjskiej Agencji Geologicznej od 2021 r. Kraj posiada 18 miliardów ton metrycznych zasobów niklu i 5,2 miliarda metrycznych rezerw niklu, a około 90% rezerw znajduje się w tych dwóch regionach.

Pierwsza partia dalszych obszarów przemysłowych na lądzie niklu włączona do Parku Przemysłowego Morrovari (IMIP) i Parku Przemysłowego Delong (VDNIP) w Indonezji.Oba parki były obsługiwane przez chińskich gigantów stalowych, Delong Nickel, Jiangsu.IMIP znajduje się w Morowali w centrum Surawishi i rozpoczął budowę w 2014 roku, podczas gdy VDNIP znajduje się w North Konawe, na południe od Surawishi, rozpoczął budowę w następnym roku.

Aoyama rozwinęła również obszar przemysłowy o nazwie Weda Bay Industrial Park (IWIP) w Teluk Weda, centralnej prowincji Halma Rira w środkowej północnej Maruce.Według doniesień Qingshan Group niedawno zgodziła się przekazać część obiektów chińskim przedsiębiorstwom państwowym i największemu na świecie producentowi stali Bauwo Group (Bauwo).Jako jedna z pierwszych inwestycji na dużą skalę w indonezyjski przemysł niklowy, Qingshan Group nawiązała silną współpracę w Indonezji.

Aoyama jest jednym z partnerów Huayou przy rozwijaniu huty niklu w Indonezji.Huayou to chińska firma specjalizująca się w nowych materiałach do baterii.Jest częścią konsorcjum współpracującego z indonezyjskimi firmami produkującymi akumulatory (IBC).IBC jest spółką holdingową zajmującą się bateriami, utworzoną przez cztery przedsiębiorstwa państwowe.przemysł.

Rozpoczęła się kolejna wyspa OBI niklowo-niklowo-niklowa strefa przemysłowa zlokalizowana w North Maruku Halmahera.Oczekuje się, że wkrótce będzie konkurować z Parkiem Przemysłowym Qingshan.Za kulisami tego parku przemysłowego stoi lokalna grupa Harita.Firma współpracuje z wieloma chińskimi firmami, w tym Lygend Resources Group, największym dealerem handlującym kopalniami niklu w Chinach.

Wkrótce zostaną uruchomione również inne obszary przemysłowe, w tym strefa przemysłowa, która będzie wspierać Vale Indonesia.Vale Indonesia jest jednym z największych producentów niklu na świecie i posiada jedno z największych praw do wydobycia niklu w Indonezji.Vale Indonesia podpisało umowę o współpracy z chińskimi przyjaciółmi, czołowymi producentami stali nierdzewnej, południowokoreańską koleją Poped (POSCO) oraz amerykańskim producentem samochodów Ford.

Inwestycje chińskich gigantów są rzeczywiście strategiczne dla Indonezji, ponieważ Chiny są największym na świecie rynkiem stali nierdzewnej i pojazdów elektrycznych.Problem polega na tym, że istniejące gałęzie przemysłu przetwórczego niklu wytwarzają produkty pośrednie.Dlatego Indonezja nadal jest uważana za zwolenników uprzemysłowienia Chin i innych krajów.

W ciągu ostatnich dwóch lat eksport niklu z Indonezji znacznie wzrósł, zwłaszcza w przypadku Chin, ale pojawił się on głównie w postaci niklu żelaznego.Eksport stali nierdzewnej znacznie wzrósł, ale biorąc pod uwagę, że Indonezja ma ogromne zasoby niklu, jej eksport jest nadal znacznie niższy niż maksymalny potencjał.

Według danych Indonezyjskiego Stowarzyszenia Górnictwa Niklu (APNI) do 2022 roku w Indonezji działają łącznie 43 zakłady przetwórstwa niklu i 199 pieców niklowych, a liczba ta będzie wzrastać.Większość z nich to piece elektryczne z piecami obrotowymi (RKEF), które przetwarzają wysokiej jakości nikiel zwany zgniłymi skałami w celu wytworzenia rudy niklu i żelaza niklowego potrzebnego do stali nierdzewnej.Ale w Chinach działa tylko kilka fabryk stali nierdzewnej.Pozostałe firmy stosują technologię zanurzania w kwasie pod wysokim ciśnieniem (HPAL), która może przetwarzać materiały akumulatorowe zwane niskogatunkowymi niklami zwanymi brązową rudą żelaza.