Indonezja: Konieczne jest wdrożenie polityki ograniczającej eksport produktów na bazie niklu o zawartości niklu poniżej 70%

Eddy Soeparno, wiceprzewodniczący Siódmego Komitetu Indonezji DPR RI, powiedział, że dzięki dużym zasobom i rezerwom niklu Indonezja ma szansę stać się głównym graczem w łańcuchu dostaw surowców dla przyszłości pojazdów elektrycznych na baterie.

Eddy Soeparno powiedział, że całkowite zasoby niklu w 2021 r. osiągną 13,957 mld ton rudy i 145,208 mln ton metalu.Całkowite rezerwy niklu osiągnęły 4,561 mld ton rudy i 49,260 mln ton metalu.Według danych US Geological Survey z 2020 r. Indonezja jest największym światowym producentem rudy niklu, z produkcją niklu sięgającą 800 000 ton w 2019 r., w porównaniu ze światową produkcją niklu wynoszącą 2,668 mln ton.Największą część zasobów niklu w Indonezji stanowi ruda niklu o zawartości niklu poniżej 1,7%, która zawiera dużą ilość kobaltu stosowanego w materiałach baterii litowych.

Przemawiając na szczycie niklowym na Bali 26 lipca 2022 r., Eddy Soeparno powiedział: „Aby wesprzeć strategiczny rządowy projekt rozwoju akumulatorów do pojazdów elektrycznych, konieczne są zachęty do stosowania laterytowej rudy niklowej, która może być przetwarzana w procesie hydrometalurgicznym z zawartość niklu poniżej 1,7% Zakład HPAL na świecie Jako kraj o największych na świecie rezerwach niklu, a także innych minerałów metali, takich jak miedź, mangan, aluminium itp., buduje obecnie ekosystemu dla branży pojazdów elektrycznych, Indonezja ma wysoką pozycję przetargową w kontrolowaniu łańcucha dostaw w celu zaspokojenia zapotrzebowania na pojazdy elektryczne oparte na akumulatorach”.

Siódmy Komitet DPR RI jest również członkiem Indonesia Battery Holding Company (IBH) poprzez swoich partnerów: Mind Id, PT Antam Tbk, PT Pertamina (Persero) i PT PLN (Persero), we współpracy z Ministerstwem Przemysłu i Technologii Informacyjnych oraz Krajowa Agencja Badań i Innowacji (BRIN) Przyspieszenie rozwoju krajowego ekosystemu przemysłu pojazdów elektrycznych opartego na bateriach stało się projektem krajowym.

Podkreślił, że aby pobudzić rozwój krajowego przemysłu niklowego downstream, należy wdrożyć politykę ograniczania eksportu NPI i FeNi lub pochodnych niklu o zawartości niklu poniżej 70%.